Herkesten Özür Dilerim

Ben salmon. sizlere her gün meclisde olanlar hakkında yazacağımı söylemiştim ama bu mümkün değil çok fazla şey kabul ediliyor ve reddediliyor herbirinden bahsetmek mümkün değil onun yerine ben de herhangi bir konuda yazı yazmaya karar verdim bugünkü konumuz toplumsal baskı ve hayal gücü yoksunluğu.

Düşüncelerimizden korkuyoruz,yapabileceklerimizden,ağzımızdan dökülen sözcüklerden,tutamayacağımız sözlerden,geleceğimizden,yapmak isteyip de yapamayacaklarımızdan,istediğimiz hayatı yaşayamamaktan,korkuyoruz. Kısacası kendimizden korkuyoruz,oysa korkularımızın ardında yatan cevheri göremeyecek kadar tutsağı olmuşuz korkunun,karanlığın.


Yapmak istediklerimizin hepsi çok uzak geliyor,ulaşılmaz. Örneğin herhangi birine ''Ben bir yazar olmak istiyorum'' dediğimde duymak istediğim cevapla duyduğum cevap neden bu kadar uzak birbirine... Aradaki uçurumu göremeyecek kadar kör olmadım daha. Ben gerçekte kimim,diye soruyorum kendime. Ben bir isim değilim,boy veya kilo da değilim. Veya en basitinden cinsiyet. Ben kimim? Ben en sevdiğim kitabım,kafama sıkışmış şarkılarım. BEN DÜŞÜNDÜKLERİMİM. Ben binlerce şey olabilirim ama gerçek şu ki insanlar benim gerçekte olmadığım binlerce şeyi görmeyi seçecek kadar körleştiler. İçimizdeki ışığı göremeyecek kadar... Ne yapmalı bu durumda? Geç aynanın karşısına,bağır bağırabildiğince... İçinde ki tüm göz yaşlarını uzaklaştır kalbinden. Kalbinin derinliklerine in ki kim olduğunu görebilesin. Ben çevremdeki insanların dediği değilim. Benimde artılarım var ama neden görmek istemiyorlar?
Biz geleceğin mühendisleri,avukatları,doktorları... Bizim istediğimiz tek şey tutkularımızı yaşamak için biraz daha imkan. Biz kalıplaşmış cümlelerin içinde gidip gelen robotlar olmak istemiyoruz. Gerçek şu ki elimizde olan tek şey fazlasıyla ''karanlık''. Bu karanlığı en kısa sürede aydınlığa çevirmeliyiz. herşeyin parayla olduğunu sanıyoruz fakat yanılıyoruz. herşey para değildir. bazen bir tanıdık bazen sadece tutku bazen bir gülümsemedir. ama para da lazım bunu da söylemeliyiz.

Ve yazımın sonunda şunu eklemek istiyorum. söylediğim şeyi gerçekleştiremediğim için birşey yapmak istiyorum ve yazıyı yazarken aklıma da bir fikir geldi. dernek gibi bir internet sitesi kurup bu sitede insanların tutkularını gerçekleştirebilmesi için yardımcı olabilicek insanların iletişim bilgilerini bulunduracağım. sizler siteye girip yapmak istediğiniz şeyi yazıcaksınız biz ise size yardım edebilecek insanlarla görüşeceğiz.

xoxo

Levi ile konuşup size daha fazla bilgi vereceğim bizden ayrılmayın.
-Salmon

Selam ben Levi.

Benim düşündüğüm bir şey var Salmon ve ben ayrı ayrı twitter hesabı açarsak sorularınızı da bize iletebileceğinizi düşünüyorum. Ayrıca uzun yazılara gerek kalmayınca oradan kısa bilgiler de verebiliriz. Bir de yukarıdaki "Düşüncelerimizden... "karanlık." kelimeleri arası benim eserimdi ama Salmon ad belirtmeden yazmış ehehe. Neyse Salmon'la twitter hesabı da açabiliriz.