21 Temmuz 2013 Pazar

Türk Eğitim Sistemi Yanlış

Merhabalar ben Salmon. Daha önce bahsettiğim dernek işini Levi ile konuştum fakat konuşmamız havada kaldı. Dernek kurulduğu takdirde gizlilik kaybolucaktır fakat biz kimliklerimizi, tercihlerimizi gizleyerek yazmayı seçmiştik şimdi bunu değiştirmek istediğimizden emin değiliz.
  Evet bugünkü konumuz türk eğitim sistemi ve bu sistemdeki hatalar. Eğitim sistemi diyorum dikkat edin öğretim değil. öğretim demek okulda öğretmenler tarafından öğrencilere aktarılan bilgilerdir fakat eğitim anneden, babadan, akrabalardan alınan davranış biçimi, gelenek görenek ve tercihlerdir. Eğitim ve öğretimi de açıkladığıma göre asıl yazıya geçebilirim. Sistemimizi eleştiricem gerçi eleştiri diyince herkes kötü şeylerin söylendiğini düşünür. Aslında bu yazıda ben sadece kötü şeyler söyleyeceğim çünkü bana göre bu eğitim sisteminin iyi bir yanı yok. Ilk olarak ceza kavramından başlayalım. Aileler çocuklarına ceza verirler ve o çocuklar da büyüyünce kendi çocuklarına ceza verirler bunun bir sonu yoktur. Ancak ve ancak kendini kendi kendine geliştirebilmiş insanlar bu döngüyü bozabilir. Bu ceza kavramını anlayamıyorum. Saçmalığın daniskası. Eğer yapmaman gereken birşey yaparsan ceza alırsın... Ve? Sonra? Hiçbirşey olmayacaktır. Mesela küçükken ailem bana onların beğenmedikleri birşey yaptığımda ceza verirdi. Cezam biterdi ve ben yaptığım şeyi tekrar yapardım ama gizlerdim. Onların istemediği şeyi yapmak çok cazip gelirdi çünkü onlar beni kısıtlamıştı, özgürlüğümü bir nevi kısıtlamışlardı. Her insanın içinde özgürlüğe karşı bir istek olur ve bu istek asla bitmez. Ne zaman özgürlüğünüz kısıtlanırsa o istek artar ve ateşlenir. Benim de özgürlük isteğim artardı. Onlardan gizli olarak yapmamı istemedikleri şeyi yapardım. Bu da beni değiştirdi. Kendimi asi bir çocuk olarak tanımlayabilirim. çünkü ceza aldım özgürlüğüm kısıtlandı buna katlanamazdım. Yani burdan çıkarılması gereken sonuç sayın ebeveynler: "Ota b*ka ceza verirseniz çocuğunuzun ileride asi bir çocuk olma olasılığı %265 :D "
Bir başka eleştirim de ailelerin kızma stilleri:
Aileler genelde kızarken bağırır ve vurur. Geçen bir çocuk gördüm. Ailesini kaybetmiş çok küçük bir çocuk 4 yaşında filan. Ağlıyordu görseniz nasıl korkmuş nasıl korkmuş. Hüngür hüngür ağlarken babası geldi ve çocuğa vurdu nerdesin sen diye bağırdı. E be adam çocuk zaten korkmuş sen niye vuruyosun çocuğa. Bunlar olurken hemen yanlarındaydım. Toplumumuza göre farklı bi kişiliğim olaylara karışmaktan korkmam. Adama "niye vuruyosun be herif çocuk zaten korkmuş" diye seslendim. Adam bana baktı ve yine çocuğa bağırıp vurdu. Gerizekalıya bakar mısın lütfen? Adam bana birşey diyemiyor ve çocuğa şiddet uyguluyor. Toplumumuzda bu da var "gücün kime yetiyorsa ona" herneyse tekrar seslendim "Gel bana vur sana laf eden benim çocuğun ne suçu var." Adam bu sefer geldi ve dedi ki "istediğimi yaparım kardeşim sen kimsin?" Hehe böyle durumlar için planlarım vardır. çocuk hakları yasasının şiddetten korunma maddelerini okudum ve çocuk koruma kurumunda çalıştığımı çocuğu tespite geliceğimizi ve onlardan alabilme şansımız olduğunu söyledim. Adam fıss. Korktu tabi sinirlenmiştim normalde çocuğuma şiddet uygulamam falan filan diye sallıyodu neyse onunla biraz konuştum sanırım birdaha vurmaya cesaret edemez. şimdi o adamın eğitiminde bir değişiklik yapmış sayılırım ama eğer ben olmasaydım o çocuk dayak yemeye mahkumdu. Ben heryerde olamam. çocuklarımızın şiddet görmemesi için eğitim sistemimizden dayak ve azarı çıkarmalıyız. Diğer ülkelere bakın. çocuk ailenin yapmasını istemediği birşey yapınca aile sadece "bunu yapmamalısın." Veya "bunu yapmamalıydın." Gibi şeyler söyler. çocuğu zorlamaz ve kısıtlamaz. çocuğun doğruyu kendisinin bulmasını sağlar.
Daha çok şey var ama devam edersek içinden çıkamayız başka yazılarda devam ettirelim bu konuyu şimdilik ebeveynlere küçük bir öneri yazım var.
Ebeveynler:
çocuklarınız sizin malınız değil. Istediğiniz zaman dövemez veya akıl almaz cezalar veremezsiniz. Sizin yapmanız gereken tavsiyelerinizle onun doğru yolu bulmasını sağlamaktır. Lütfen daha duyarlı olalım ve farklılıklarla alışmayı öğrenelim. Oğlunuz bir dövme yaptırmak istiyorsa veya piercing takmak istiyorsa buna izin verin. Sizden farklı bir dine inanıyorsa ona kızmayın. O onun vücudu istediğini yaptırma hakkına sahip eğer sıkılırsa dövmesini sildirebilir ve piercingini çıkarabilir. Veya farklı bir dine inanıyorsa tepki göstermeyin siz inandığınız dine niye inanıyorsanız o da kendi dinine o yüzden inanıyor. Inancını da siz kontrol edemezsiniz, herşeyini kontrol ettiğiniz gibi ;).
-Salmon
Published with Blogger-droid v2.0.10

Selam ben Levi.

Salmon bu konuda haklı herkesin din, vicdan, seyahat özgürlüğü vardır ve sırf siz istemiyorsunuz diye bu haklarını elinden alamazsınız. Çocuğunuz eğer yeterince araştırmışsa, kararlıysa din değiştirecekse buna ancak boyun eğebilirsiniz. Tabii sizin dininize de hakaret etmemeli din değiştirirken çünkü aynı şey herkes için geçerli.

-Levi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder